رسالتي لرفيق العمر

رنا دخلت اوضتها وهى بترقص بالبوكيه وحاسه انها طايره من السعاده وهى عماله تتذكر كل اللى حصل مع عبدالله طول اليوم ومسكت موبيلها وهى مستنياه يكلمها بفارغ الصبر
امام فيلا الزايد ...
نزل عبدالله من التاكسي وهو فى غاية السعاده والانبساط دخل الفيلا وكان طالع عالطول علشان يتصل بيها زى ما اتفقوا بس وقفه صوت والداته لما ندهت عليه ..

بيتى : عبدالله 
عبدالله نزل وراحلها كانت قاعده مع والده على السفره بيتعشوا 
عبدالله : مساء الخير ياماما 
مساء الخير يا بابا 
عبدالعزيز : يسعد مسائك يا عبوود 
بيتى : اخيرا افتكرت الاوتيل اللى قاعد فيه انت فين من الصبح وسايب موبيلك وعربيتك ؟
عبدالعزيز : بيتى اهدى لو سمحتى مش كده
عبدالله : فيه ايه بس يا امى انا كنت مرهق من كتر ضغط الشغل الفتره اللى فاتت وكنت محتاج اخرج مع ناس صحابى وابعد خالص عن اى اتصالات والفكره ما جتليش الا الصبح وبلغت دودى تعرفك 
عبدالعزيز : معلش يا حبيبى احنا قلقنا عليك لما حاولنا نتصل ولقيناك سايب موبيلك 
بيتى : انا مبقاش عاجبنى تصرفاتك دى نهائى 
عبدالله : تصرفات ايه بس دا يوم اجازتى اللى بروح فيه المستشفى وانا بجد علشان فعلا مرهق ومش هقدر اكمل كده فكرة اشم هوا وابقى لوحدى 
بيتى : ما تخرج هو انا منعتك بس تقول رايح فين انت عايش مع بنى ادمين من حقهم لما يحتاجوك يعرفوا انت فين 
راحلها عبدالله وقعد على ركبته قدامها ومسك ايديها وباسها 
وقال : انا اسف يا امى واوعدك ياستى انى لو خرجت بعد كده قبلها هديكى تقرير عن خط سيرى كامل ومفصل بس انت بطلى عصبيه شويه انتى عارفه انى محبش اشوفك وانت كده 
بيتى : انت بتتريق عليه يا ولد 
عبدالله : انا 
عبدالعزيز : جرى ايه يا بيتى الولد بيراضيكى ما تكبريش الموضوع بقى 
بيتى : ماشي يا عبدالله .. ممكن بقى تعرفني انت ليه اتصرفت مع مصعب بعصبيه واحرجته قدام الموظفين فى المجموعه امبارح انت ناسي ان مصعب دا من العيله وحتى لو حصل خلاف بينكم عيب خلافتكم تتحل قصاد شوية موظفين 
عبدالعزيز : بيتى احنا مش اتكلمنا من شويه واتفاقنا ان ملناش دخل بالقصه دى 
بيتى : يعنى ايه يا عبدالعزيز هو انا اجى اعاتب ابنى علشان بيتصرف تصرفات غريبه تقولى دا مش صغير ملناش دعوه كمان لما اجى الفت نظره لتصرفات ما تليقش بمكانته ووضعه تقولى واحنا مالنا برضو اومال مال مين ؟
عبدالله اللى اتعصب لما والداته جابت سيرة مصعب 
عبدالله : مع انى مش المفروض انى اوضح اى شىء ليه علاقه بالشغل مع احترامى لحضرتك يا امى لانى مسئول وصاحب قرار وعارف انا بتصرف ازاى مع كل اللى بيشتغلوا معايا بالمجموعه بس اللى حكالك الموضوع ووصله البيت ما بلغش حضرتك اى اسباب لطريقتى واسلوبى معاه 
بيتى : مش عيب انه يجى يشتكى لى ويعتب عليك انا زى مامته وهو من حبه ليك زعل منك انك ما اقدرتوش قدام الموظفين 
عبدالله : لا هو مش عيب فعلا هو غير مقبول ومرفوض وانا حذرته اكتر من مره لكن واضح انه مفيش فايده وبصي بقى يا امى من جوه العيله من بره العيله انا بعامل الكل فى المجموعه واحد دى طريقتى فى الشغل اما بقى بره الشغل دا كلام تانى وبرضو حريتى الشخصيه فى انى اتقبله او متقبلوش انا مش مجبر اتعامل مع حد ما بستريحلوش اوكى وياريت نقفل القصه دى نهائي افضل 
تصبحوا على خيررر
وطلع عبدالله جرى على اوضته اما بيتى اللى كان مش عاجبها كلام ابنها
بيتى : شايف يا عبدالعزيز ابنك اصلا مش طايقه علشان كده بيعامله كده وقاصد شايف طريقته فى الكلام لا دا مش عبدالله ابنى خالص حاله اتبدل وانت بتدلعه بكلامك 
عبدالعزيز : مفيش حاجه اسمها كده يا بيتى فى الشغل وانا واثق من طريقة عبدالله وتعامله مع الجميع ومديه الحريه يتصرف بالشكل اللى يشوفه صحيح ومش عيب يحط حدود لموظف حتى لو قريب مننا علشان مصلحة العمل وهقولك تانى بلاش اسلوبك دا مع الولد علشان دا نتيجته مش هتعجبك ابدا وافتكرى انى لفت نظرك اكتر من مره 
بيتى وهى قايمه متنرفزه : اوووف انت الكلام معاك ومع ولادك بقي يقصر العمر 
عبدالله وهو طالع جرى يدخل على اوضته شاف دودى واقفه ومستنياه 
دودى : حمد لله على السلامه يا بودى 
عبدالله : الله يسلمك  
دودى : انا سمعت كل حاجه معلش ما تضايقش نفسك
عبدالله : عادى بقي 
دودى : تحب نتكلم شويه قبل ما تنام
عبدالله : معلش يا حبيبتى تعبان قووى ومحتاج انام بس اوعدك اول ما اجى بكره نتكلم براحتنا اوكى 
دودى حضنته وباسته على خده وقالت : اوكي تصبح على خير
عبدالله : وانتى من اهل الخيررر 
دخل عبدالله اوضته وهو مضايق جداا من كلام والدته وطريقتها معاه كان صعبان عليه منها انها مش قادره تحس بيه ولا تفهمه
قعد على كرسي وهو حاسس انه مخنوق قوى مسك الموبيل واتصل بيها وبعفويه ومن غير ما يشعر
كانت نايمه على السرير ومش قادره تغمض عينيها من القلق عليه اتأخر قوى انه يكلمها ولسان حالها بيقول يمكن يكون حاجه شغلته ونسي .. اكيد نسي خلاص يا رنا بطلى تفكير ونامى بقي مش هيتصل .. وفجأه لاقت موبيلها بيرن قامت بسرعه وردت عليه بكل لهفه 
رنا : الووو 
عبدالله : الووو يارنا 
رنا : وصلت كويس 
عبدالله : اه الحمد لله من بدرى بس ما عرفتش اكلمك الموبيل كان فى الاوضه وعقبال ما طلعت انا اسف لو كنت سهرتك 
رنا :طيب الحمد لله انك وصلت بالسلامه وبعدين اسف وسهرتنى ايه بس انا كنت قلقانه عليك ومليون حاجه جت فى بالى 
عبدالله : بجد قلقتى عليه
رنا حست انها ارتبكت وقالت : اكيد لازم اقلق انت ناسي ان فكرة انك تسيب الموبيل دى فكرتى 
ومرت لحظة صمت بينهم حست رنا ان عبدالله فيه حاجه ولاقت نفسها عفويا بتقول : عبدالله انت كويس 
عبدالله : لا يا رنا
رنا : ليه بس خير ينفع تحكى لي 
عبدالله : كنت جاى مبسوط جداا بعد ما سابتك روحت سمعت كلام ضايقنى فمودى قلب بس عادى يعنى 
رنا : طيب تسمحلى اساعدك تطلع من المود ده وتعمل اللى هقولك عليه 
عبدالله : ياريت انا مش عايز لحظات السعاده اللى حسيت بيها يكدرها اى كلام 
رنا : ممكن تطلع فى مكان فى هوا طبيعى افتح شباك و اقف قدامه او لو فيه بلكونه اطلع بره و اقف فيها 
عبدالله نفذ كلامها ووقف فى بلكونة اوضته وقالها : وقفت 
رنا : ممكن تاخد نفس عميق وتفتكر وانت بتاخده كل الكلام اللى ضايقك 
ابتدى بقى خرج النفس اللى خدته براحه قوى واطرد معاه اى كلام سلبي او افكار سلبيه 
هاا شويه احسن 
عبدالله : اه كتيرر
رنا : ادخل بقى وحاول تنام واقرا المعوذتين والاخلاص وايه الكرسي وغمض عينيك وما تفكرش فى اى حاجه غير انك تستريح وبس 
عبدالله : متشكر قووى يا رنا انا مش عارف اقولك ايه 
رنا : انا عارفه 
تنسي كلمة متشكر دى خالص فاى كلام بينا وتقولى تصبحى على خيرر واشوفك بكره وانت كلك نشاط وحيويه فى المجموعه 
عبدالله وهو مبسوط : انتى بجد بقيتى اكتر شخص كلامه بيريحنى جداا تسلمى وتصبحى على خيرر واشوفك بكره وانا كلى نشاط وحيويه فى المجموعه تمام كده 
رنا : ههههه تمام قووى مع السلامه 
عبدالله : سلاااام يا رنا 
قفل عبدالله معاها وكأنه اتبدل 180 درجه ونفذ كل اللى قالت عليه وراح قرا المعوذتين والاخلاص واية الكرسي وغمض عيونه ونام 
اما رنا فكانت سعيده انها عرفت تخرجه من المود اللى ضايقه وسمعت صوته مبسوط وقررت تقوم تتوضأ وتصلي ركعتين وتدعيله ان ربنا يبعد عنه اى ضيق ويديم عليه السعاده لانه يستاهل ان يكون سعيد واتوكلت على الله بالدعاء فى احساسها ومشاعرها نحيته واتعاهدت مع نفسها قدام ربنا انها تسيب قلبها يشارك عقلها وان ربنا يقدرها وتكون سبب فى سعادته حتى لو وهى بعيده عنه ...

فى صباح اليوم التالى بالمجموعه رنا اول ما وصلت رتبت جدول اعمال الاسبوع لعبدالله وطلبت الورد بتاع كل يوم وحطته بنفسها وخرجت من المكتب لاقت سوكا وصلت 
رنا : ممكن اعرف اتأخرتى ليه وعماله اتصل بيكى موبيلك مقفول
سوكا : اسكتى يا رنوش روحت حفله امبارح مع صحاب ليه كانوا معايا فى الجامعه ورجعه الساعه3 باليل وحاسه انى محتاجه شوب قهوه يخلينى اركز النهارده
رنا : ههههههههههه المهم رجعتى مبسوطه 
سوكا : جداااا بقولك حفله يعنى ميوزيك ورقص ومزز
الا المز بتاعك لسه مجاش ولا ايه مش شامه البرفيوم بتاعه دا عليه برفيوم يدوخ
رنا : قولتلك اسمه دكتور عبدالله يا زوفته انتى
سوكا : دكتور عبدالله المز هههههههههه
رنا : طيب تعلى بقي انا هوريكى ههههههه
وفضلوا يهزروا و رنا عايزه تخنق سوكا 
سوكا : هتموتينى علشانه يا رنا طووويب يارنا 
رنا : اه بقى هموتك هههه
سوكا : غيرانه غيرانه يا رنا
رنا : انتى هتتلمى ولا لا
وزكى دخل عليهم وهما بيهزروا اول ما شافوه رنا عملت كأنها كانت بتعدل شعر سوكا 
رنا : صباح الخير يا مستر 
سوكا : صباح الياسمين يا مستر زكى
زكى : صباح النور يا انسات البوص وصل 
رنا : لا لسه ما وصلش
زكى : سوكينه تعالى معايا 
سوكا لرنا بصوت وطى : شوفتى المز بتاعى ما بقاش يقدر يستغنى عنى 
وخرجت سوكينه ورجعت لاقت رنا شكلها متغيرر
سوكا : مالك يا رنا ؟
رنا : ابدا بس دكتور عبدالله اتأخر مش كده 
سوكا : عادى مش قووى يعنى اتقلي يا بت ما تبقيش خفيفه
رنا : بطلى هزار بقي انا بتكلم جد 
سوكا : طيب يارب اشوف مسيو زيكوو بيضحك ما بهزر 
وسوكا بتقول الجمله على دخول عبدالله سمعاها وبيبتسم 
عبدالله : صباح الخيرر يا رنا 
صباح الخير يا سوكينه
رنا : صباح النور يادكتور 
سوكا : صباح السعاده يا دكتور وبصوت واطى خالص يارب ما تكون سمعت 
عبدالله : فيه حاجه ياسوكينه 
سوكا : انا لا خااالص
عبدالله لسه بيكلم سوكينه : الا هو مسيوو زيكوو وصل 
رنا عماله تضحك وسوكا راحت فى خبر كان من جملته 
عبدالله ضحك ودخل مكتبه 
رنا : احسن هههههههه
سوكا : ولا بيهمنى على فكره دكتور عبدالله مننا وعلينا هههههه
ودخلت رنا لعبدالله ..
عبدالله : تعالى يارنا
رنا : عامل ايه النهارده 
عبدالله : لا تمام الحمد لله وكلى نشاط وحيويه 
ضحكة رنا وقالت : حلو قوى اتفضل بقى جدول اعمال الاسبوع لو فيه اى تعديل تحب اعمله
عبدالله : لا انا همشي على نفس تنظيمك ماعدا يوم الاتنين عايز اجل اى مواعيد بعد الساعه 1 علشان همشي بدرى اليوم دا 
رنا : اوكى 
عبدالله : رنا محتاج مساعدتك فى حاجه مهمه 
رنا : عيونى 
عبدالله : تسلم عيونك 
الصراحه عايز اجيب هديه لبنوته حلوه عيد ميلادها يوم الاتنين ومحتار اجيبلها ايه ؟
رنا وشها ضرب الوان الطيف وما قدرتش تدارى توترها من تأثير جملته عليها 
رنا : مين؟ قصدى عندها كام سنه علشان اقدر اعرف اللى يناسبها يعنى 
قالت كلامها وهى خلاص على اخرها مش عايزه تبصله وماسكه ورقه وقلم بصه فيهم ومستنيه جوابه 
قام من الكرسي وقرب خد الورقه منها رنا بصتله باستغراب راح قالها : دودى اختى يا رنا اللى انتى شوفتيها قبل كده 
ردت رنا وهى محرجه جداا من نظراته اللى كشفتها قدامه : اه طبعا تحب امتى النهارده ولا بكره 
عبدالله : لا الوقت اللى يريحك كفايه انى هتعبك معايا 
رنا : متقولش كده لا تعب ولا حاجه بالعكس
عبدالله : طيب يعنى ينفع النهارده بعد الشغل 
رنا : خلاص اوكى 
طيب انا هروح اكمل شغلى اجهز للاجتماع واكلم مدام صابرين 
ومستر زكى 
عبدالله : لا مسيو زيكوو هتلاقى ناطط دلوقتى مش هيستنى حد يندهوا 
راح الباب خبط ودخل زكى : صباح الفل يا بوص 
رنا وعبدالله بصوا لبعض وضحكوا
عبدالله : صباح النور يا ابو الزيك تعالى 
رنا : طيب عن اذنكم 
زكى : هو فيه ايه يا بوص 
عبدالله : مفيش اصل رنا كانت لسه بتقول انها هتروح تبلغك علشان الاجتماع وانا قولتلها انك مش هتستنى وهتيجى دلوقتى روحت داخل على الكلمه 
زكى : الله على التواصل الروحى حبيبي يا بوص

اما بقى فى الجامعة عند دودى وبعد انتهاء المحاضرة خرجت هى وصديقتها مريم راحوا كافتريا الجامعه 
مريم : ياااه كانت محاضره طويله وممله جداا
دودى : جدااا انا فصلت اصلا 
مريم : دا لسه فى محاضره تانى بعد ربع ساعه
دودى : لا انا ماشيه علشان عندى مشوار
مريم : هتبعينى بتحضرى لعيد ميلادك ولا ايه ؟
دودى : لا دا انا راحه المجموعه اطمن على عبود واعزم رنا على عيد ميلادى
مريم : الا صحيح عبدالله ايه اخباره مع رنا 
دودى : والله ما اعرف حاجه خالص من ساعة شغلها معاه
مريم : اه يا سوسه يعنى راحه تراقبي الجو 
دودى : لا وانت الصادقه خايفه من عبود يكون ما بيحركش الموضوع وراحه احركه شويه واعزمها تقرب مننا اكتر انتى مش متصوره الموضوع دا عامل ايه فى عبود وانا بكلمه بشوفها فى عيونه 
مريم : يابختك يا رنا وعقبالنا يارب 
دودى : بااى بقى علشان بعد المشوار ده هلف اعمل شوبنج محتاجه حاجات لعيد الميلاد سلااام يا مريومتى
مريم : سلااام يا دودى وهستناكى تحكيلى فون ايه اللى حصل

داخل مكتب رنا وسوكا بالمجموعه ...
سوكا قاعده بتخلص شغل كلفها بيه زكى ورنا مش موجوده وكانت سايبه موبيلها على المكتب جالها كذا اتصال من احمد فسوكا خافت الصوت يوصلهم فى الاجتماع فعملته صامت لغاية ما ترجع رنا 
سوكا : يوووه يا رنا روحتى فين بس ؟
دخلت رنا المكتب
سوكا : كنتى فين ؟
رنا : كنت فى المخزن بجيب ادوات كتبيه دكتور عبدالله سأل عليه 
سوكا : لا الموبيل يا ستى احمد اتصل كذا مره انا عملته صامت خدى كلميه اكيد عايزك ضرورى 
رنا : تسلميلى يا سكسوكا

اتصلت رنا بـــــ احمد
رنا : ايواا يا حبيبى
احمد : رونا قلقتينى 
رنا : معلش كنت بعيد عن الموبيل 
احمد : ولا يهمك انا بس كان قدامى لاب توب لقطه عايزك تشوفيه صاحبه جاله هديه وهو عنده ومش محتاجه ولازم تشوفيه النهارده انتى عارفه ممكن ما يستناش لبكره سعره كويس جداا
رنا : حلوو قووى دا جه فى وقته انا محتجاه جداا بس ليه ما ينفعش يستنى لبكره 
احمد : صعب يارنا دا علشان حبيبي قالى ارد عليه النهارده 
رنا : اصل صعب قوى عندى انا كمان فيه مشوار بعد الشغل وما ينفعش استأذن النهارده فى اجتماع مهم 
احمد : خلاص قوليلى المكان بالظبط وصاحبى معاه عربيته اجى اوريهولك ولو كده انا هخلص معاه 
رنا : تمام قووى بص العنوان ........... هستناك ماتتأخرش
احمد : انا مسافة السكه وهكون عندك 
رنا : الحمد لله يا سوكا احمد لاقي لاب توب لقطه هيجى علشان اشوفه يارب يطلع لقطه فعلا بس هو متحمس شكله عجبه 
سوكا : يابنتى ما احنا اتفقنا نروح محل كويس قووى فى عبدالعزيز انا عارفاه وتجيبى جديد احسن واضمن انتى شايفه بتاعى شغال زى الفل اهو 
رنا : ما دا جديد برضو صاحبه جاله هديه وهو عنده واحد جديد لسه مشتريه نشوفه برضو ولو كويس يبقى خيرر
سوكا : على رايك نشوفه مش هنخسر حاجه الا صحيح يا رنا مشوار ايه اللى انتى رايحاه بعد الشغل
رنا بارتباك : اصل دكتور عبدالله طلب منى اساعده فى اختيار هديه لعيد ميلاد اخته وانا اتحرجت ووافقت هو طلب مساعدتى هقوله ايه يعنى لا مش لطيفه 
سوكا : اه لا عيب ما يصحش ههههههههه على العموم انا سيباكى تيجى تحكيلى لما تكونى عايزه
رنا : قصدك ايه يا سوكا هو انا بخبي عنك حاجه 
سوكا : انتى الصراحه مش بتخبى عليه اى حاجه الا الموضوع دا انا متأكده انه فى حاجات انا معرفهاش 
رنا : موضوع ايه بطلى كلام الالغاز ده 
سوكا : دكتور عبدالله 
رنا :سوكا بطلى والله مفيش حاجه 
سوكا قربت منها ومسكت ايديها بحنان وقالتلها : خلاص يارنا من غير ما تحلفي انا قولتلك مش عايزه اعرف الا لما انتى تحبى تحكيلى 
سوكا قالت الجمله ورجعت قعدت على مكتبها وسابت رنا
سرحانه فى كلامها وهى لسه بصلها و جواها كلام كتير محبوس وبتقول جواها ياريت اقدر افضفض معاكى انا محتاجه حد اتكلم معاه علشان يوجهنى ويكون جنبي انا محتجالك قووى يا سوكا وعارفه انك حاسه بيه من غير ما اقول ومحترمه سكوتى بس انا خايفه اتكلم اكبر الموضوع ويكون اصلا مفيش موضوع الا من ناحيتى وبس خايفه لو اتكلمت اعلق نفسي بزياده سامحينى يا سوكا
رن تليفون المكتب وردت رنا ..
رنا : الووو
الامن : انسه رنا فى شاب بيسال على حضرتك بيقول اخو حضرتك

رنا : اه لو سمحت ممكن تعرفوا يدخل ازاى انا منتظراه 
الامن : تمام يا فندم 
رنا : احمد وصل 
ودخل احمد المكتب ...

احمد : مساء الخيرر يا سوكا 
سوكا : مساء الورد والفل والياسمين على مطرب الجيل 
احمد : والله انت زى العسل 
سوكا : ههههه اعتبر دا وعد 
احمد راح واخد ورده من الفازه واداها لسوكا وقالها
اهو دا ردى اتفضلى يا اروع سوكا شفتها 
سوكا : يالهووى يا رنا اخوكى طلع مش سهل هههههه
احمد : برىء يا بيه ههههههههههههه
رنا : هات يا بابا اللاب خلينا نشوف شغلنا تعالى بصي يا سوكا 
مسكوا اللاب وفضلوا يتفرجوا علي امكانياته وفى اللحظه دى دخلت دودى المكتب 
دودى : مساء الخير
رنا : دودى اهلا وسهلا بيكى ايه النور ده 
وراحت تسلم عليها وباستها 
دودى : وحشتينى يا رنا 
رنا : وانتى اكتر والله 
دودى : انا اتبسط قوى لما عرفت من عبدالله انك بتشتغلى معاه فى المجموعه ربنا يوفقك 
رنا : تسلمى حبيبتى كلك زوق
رنا ودودى بيتكلموا واحمد واقف باصص عليهم ومبتسم سوكا شافته وبتقوله بصوت واطى : ماشي يا احمد بتخونى واحنا ما فاتش على قصة حبنا 3 دقايق خسئت 
احمد بصلها وضحكوا بصوت عالى دودى ورنا التفتوا لهم 
رنا : سوكا دى دودى اخت دكتور عبدالله 
دودى اول ما شافته قربت منهم ومدت ايديها تسلم عليه
دودى : ازيك يا استاذ احمد رجلك عامله ايه دلوقتى 
احمد : لا الحمد لله تمام يا انسه داليا انت عامله ايه؟
دودى : تمام الحمد لله فرصه سعيده 
احمد : اكيد انا الاسعد
دودى بصت لسوكا : اهلا بيكى
سوكا : اهلا بحضرتك نورتينا انا سوكينه مساعدة مستر زكى وصديقة رنا 
دودى : اهلا بيكى يا سكينه اتشرفت بمعرفتك 
سوكا : لا كده فى تجريح محتاج توضيح وانا حبيتك اوعى تقولى سكينه دى تانى انا سوكينه واو مشقوله يا ناس او اقولك قوليلى سوكا عالطول 
دودى وقفت مزبهله ورنا واحمد بيضحكوا
رنا : دودى سوكا دى بقى صديقتى واختى دمها زى العسل 
دودى : خلاص انا هقولها يا سوكا ايه رايك يا سوكا
سوكا : والله سوكا طالعه منك زى العسل 
وضحكوا كلهم
دودى : هو عبدالله موجود لوحده 
رنا : للاسف هو فى اجتماع بس قرب يخلص تقعدى تستنى معانا شويه 
دودى : كويس هستنى معاكوا وفرصه اعزمكم على عيد ميلادى بعد بكره وممنوع اى اعذار 
رنا : كل سنه وانتى طيبه يا قمر 
دودى : وانتى طيبه يا رنا 
سوكا : كل سنه وانتى بالف خير يا جميل 
دودى : وانت طيبه يا سوكا 
احمد : كل سنه وانتى طيبه
دودى : وانت طيب 
اوعدونى انكم هتيجوا علشان هستناكوا 
سوكا : اكيد حبيبتى هنيجى مش كده يا رنوش
رنا : ان شاء الله لو الظروف تسمح
دودى : رنا لو انتى واستاذ احمد ما جيتوش عيد ميلادى هزعل قوى يرضيكوا ازعل فى عيد ميلادى 
رنا : اكيد لا ايه رايك يا احمد
احمد : هنيجى مع سوكا ان شاء الله 
دودى : شكرا
وموبيل احمد بيرن
احمد : صاحبى وصل قولتى ايه يا رنا 
رنا : خلاص اوكى خلص معاه انا موافقه 
مش كده يا سوكا 
سوكا : ايوا على بركة الله يستاهل عجبنى 
احمد : اوكى استأذن انا بقي علشان صاحبي مستنى تحت 
وسلم عليهم احمد ومشي اما دودى اندمجت مع رنا وسوكا وفضلوا يحكوا ويضحكوا لغاية ما زكى ومدام صابرين خرجوا من مكتب عبدالله
مدام صابرين : اهلا يا دودى وحشتينى 
دودى : ازيك يا طنط صابرين انتى اللى وحشتينى اكتر 
طنط بعد بكره عيد ميلادى اوعى تنسي وهاتى بنات حضرتك معاكى 
مدام صابرين : كل سنه وانتى طيبه اكيد هنيجى زى كل سنه 
دودى : اهلا ازاى حضرتك يا استاذ زكى 
زكى : اهلا بيكى يا انسه داليا وكل سنه وانتى طيبه 
دودى : وانت طيب بس لازم تيجى عيد ميلادى مفيش اعذار 
زكى : البوص لسه عزمنا جوه واحنا فى الاجتماع ان شاء الله اجى 
دودى : بجد هتنورونى كلكم يا جماعه 
عبدالله خارج من المكتب
عبدالله : ايه المفاجأه الحلوه دى 
دودى جريت عليه حضنته 
دودى : شوفت بقى وحشتنى وخلصت محاضرات قولت اعدى اسلم
عبدالله : تعالى ادخلى يا جميل 
وبص لرنا بأهتمام وسألها : رنا فى اى تلفونات مهمه استقبلتيها وانا فى الاجتماع 
رنا : لا يا دكتور 
ابتسم لها عبدالله ودخل يشوف دودي .....